ایمنی در حمل و نقل زمینی

حمل‌ونقل ايمن، كارا و موثر از اركان اصلي رسيدن به توسعه اقتصادي، اجتماعي و سياسي پايدار در كشور است. حمل‌ونقل ايمن، نعمت مهمي است که در تأمين امنيت جاني افراد تأثير بسزايي دارد و از آنجا که مهمترين ثروت و عامل پيشرفت يك جامعه جمعيت آن ميباشد، هر گونه تعلل در ارتقاي ايمني، مانعي در راه پيشرفت و توسعه تلقي مي‌گردد. ايمني نه تنها در شيوه‌هاي مختلف حمل‌ونقل، بلكه در تمامي اجزاي مرتبط با آن نيز بايد نهادينه شود. سياست‌هاي ايمني و استانداردهاي سفر ايمن چه در زمينه حمل‌ونقل و چه در زمينه وسايل نقليه بايد به طور روشن و صريح تعيين گردند. منافع ايمني بايد در درجه اول اهميت قرار گيرند و نسبت به منافع مادي و اقتصادي طرح‌ها ارجحيت داشته باشند. سيستم‌هاي حمل‌ونقل همگاني ايمن بايد مورد تشويق و ترويج قرار گرفته و زيرساخت‌هاي مورد نياز تأمين و تقويت گردند.
سوانح و تصادفات رانندگي، علاوه بر ايجاد خسارت‌هاي بزرگ روحي، جاني و مشکلات عديده اجتماعي، حدود 7 درصد از توليد ناخالص ملي کشور در سال را از بين ميبرد که رقمي قابل توجه است، در حالي که اصل بنيادي و شالوده برنامه‌هاي جهاني حمل‌ونقل پايدار بر فرايند سيستم ايمن استوار مي‌باشد و رويكرد سيستمي همه‌جانبه، ابزار اصلي و مهم براي پيشگيري از سوانح ترافيكي در ايران و جهان به شمار مي‌آيد.
قطعا هماهنگي و همدلي بخش‌هاي مختلف جامعه براي فعاليت در زمينه ايمني حمل‌ونقل و عمل بر مسؤوليت‌هاي اجتماعي، انساني، اخلاقي و در كنار آن مسؤوليت قانوني و اقتصادي همه دستگاه‌هاي دولتي و غير دولتي در رسيدن به اهداف مورد نظر مي‌تواند مسير برون‌رفت از بحران سوانح ترافيكي در كشور باشد.
تغيير در الگوهاي فكري و ذهني اقشار جامعه به ويژه در برنامه‌ريزان بخش آموزش از فردمحوري به جامعه‌محوري، مشاركت همگاني در ارتقاي ايمني حمل‌ونقل، بهره‌برداري و استفاده از حمل‌ونقل منطبق با معيارهاي دانش روز و استاندارد، پيش‌زمينه حرکت در مسير ارتقاي ايمني حمل‌ونقل محسوب مي‌شود.